"Het is alsof ik een heel klein schip ben
in het midden van een grote storm."
De voorstelling houdt het midden tussen poëzie en herkenbaarheid,
woord en muziek, tussen hier en herinnering.
Mistig Land is een monoloog
rond het thema dementie.
Deze intieme muziektheatervoorstelling kijkt in het hoofd van een vrouw met dementie. Een persoonlijk proces van een vrouw die de kunst van het verlies probeert te vatten en te omzeilen. De muziek in de voorstelling is bijna een verpersoonlijking van de ziekte die de vrouw overspoelt.
Ze deint mee met de klanken die haar gemis en onzekerheid brengen maar ook rust en herinneringen.